Układanie kostki brukowej nie jest czynnością bardzo skomplikowaną, o ile nie pomija się etapów jej układania i nie zapomina o wszystkich aspektach związanych z tym zagadnieniem. Czy trzeba koniecznie wynajmować do tego celu fachowców i co jest ważne przed, podczas i po ułożeniu kostki brukowej?
Podstawą przystąpienia do brukowania jest określenie, czy dana płaszczyzna będzie przeznaczona wyłącznie do ruchu pieszego, np. ścieżka ogrodowa, czy też będą się po niej poruszać również samochody, w tym ciężkie, np. ciężarówka z opałem lub wywożący nieczystości beczkowóz. Jest to istotne, ponieważ dla ruchu pieszego wystarczy standardowa kostka o grubości 6 cm, gdy pod auta ciężarowe stosuje się kostki grubsze, o grubości przynajmniej 8 cm. Przy tym prawdą jest, że powierzchnie, na których auta pojawiają się sporadycznie nie muszą być specjalnie przystosowywane, o ile cała nawierzchnia wykonana będzie zgodnie z zasadami.
Jeżeli nie zlecamy wykonania zabrukowania danego terenu specjalistycznej firmie, do pracy przystępujemy nie pomijając żadnego z poniższych etapów, z których wyniknie również konieczność posiadania bądź wynajęcia odpowiedniego sprzętu oraz przygotowania niezbędnych materiałów.
Po wymierzeniu i ustaleniu górnej granicy nawierzchni (należy to zaznaczyć za pomocą wbitych w ziemię słupków i przeciągnięciu pomiędzy nimi sznurka) należy wykonać tzw. korytowanie. Polega ono na wybraniu rodzimego gruntu do głębokości nawet 50 cm (do użytku przydomowego zazwyczaj wystarczy 30-35 cm), a jeżeli grunt jest sypki, np. po uprzednim nawiezieniu ziemi w celu podniesienia działki, trzeba również płaszczyznę zagęścić za pomocą mechanicznej ubijarki zwanej potocznie zagęszczarką.
Wyrównanie płaszczyzny wraz z wyznaczeniem spadków, które są konieczne dla zapobieżenia powstawaniu kałuż przy opadach deszczu. Spadki powinny wynosić od 2 do 2.5 procenta.
Przy domach najczęściej stosowany jest do tego celu zwykły piasek lub żwir, ale prawidłowa podbudowa powinna być wykonana z gruzu betonowego albo kruszyw naturalnych lub łamanych. Grubość podbudowy to ok. 20 cm, a materiał musi być rozprowadzony równomiernie i zagęszczony. Przy wykonywaniu podbudowy złożonej z warstw o różnej grubości frakcji, każdą z warstw należy zagęszczać oddzielnie.
Obramowanie dla kostki brukowej musi być wykonane z każdej strony, z uwzględnieniem docelowej wysokości kostki, jeżeli krawężniki wkopujemy w grunt. W wypadku zastosowania specjalnie wykonywanych do tego celu obrzeży, układamy takowe jeszcze przed zagęszczeniem podbudowy, a po zagęszczeniu jedynie miejsc ich położenia. Wymierzamy wszystko tak, aby kostka brukowa (Konin) po ułożeniu nieco wystawała ponad obrzeża, umożliwi to swobodny spływ wód opadowych. W wypadku układania nawierzchni z montowanymi odpływami, lepiej do wykonania całości wynająć specjalistów.
Specjalistycznie używa się do tego celu odsiewek kamiennych, ale najpopularniejsze zastosowanie ma tzw. chudy beton, czyli cement wymieszany z piaskiem (ok. 60-100 kg cementu na 1 metr sześcienny piasku). Podsypkę należy ułożyć bardzo starannie, a nadmiar zebrać za pomocą specjalnie wyciętej deski przesuwanej po obrzeżach. Jej powierzchnia musi być równa, a grubość podsypki to ok. 3-5 cm. Posypki nie ubijamy.
Kostkę układamy równo, ale nie dobijamy na ścisk do siebie, przesuwając się w kierunku układania. To ważne, aby przesuwać się po kostce, a nie po podsypce.
Na kostce rozsypujemy wysuszony drobnoziarnisty piasek i za pomocą zmiotki starannie wypełniamy nim szczeliny pomiędzy kostkami. Należy pamiętać, aby przed ostatnim etapem starannie oczyścić powierzchnię z nadmiaru piasku, zapobiegnie to powstawaniu uszkodzeń i przebarwień na kostce.
Proces przeprowadzamy za pomocą zagęszczarki, ale należy nałożyć na jej płaszczyznę roboczą specjalną obudowę gumową albo z tworzywa sztucznego, Powstałe wibracje nie uszkodzą wówczas kostki. Zagęszczanie przeprowadzamy od krawędzi do środka założonej płaszczyzny z każdej jej strony i aż do uzyskania jednolitej powierzchni.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz