Prezeska Fundacji Leszno dla Ukrainy zrezygnowała z pracy w organizacji

Agnieszka Ptaszyńska nie jest już prezeską Fundacji Leszno dla Ukrainy.

O powodach takiej decyzji napisała na FB, a jest ich kilka.

"Przede wszystkim finansowy (tak, nie kradniemy w fundacji milionów), ale też emocjonalny. Po dwóch latach codziennej współpracy z uchodźcami wojennymi czułam, że muszę zająć się teraz sobą.

W pracy w Fundacji codziennie słyszymy:
- że umarł komuś tata
- że brat stracił nogę
- że dom został zbombardowany
- że syn został w okupowanej części Donbasu i są podejmowane próby umożliwienia mu ucieczki.

Dowiaduję się o tych sytuacjach w bardzo nietypowych momentach. W czasie prowadzenia lekcji polskiego, klubu planszówkowego, a nawet - i zdarzyło mi się to dwa razy - w czasie świętowania urodzin.

Ktoś zasugerował, że mogę cierpieć na traumę pośrednią. Myślę, że tak nie jest, ale zaczęłam się martwić, że jeszcze kilka miesięcy pracy w Fundacji i tak się stanie. Choć dużo osób uważa mnie za oschłą, to zdradzę wam sekret - jestem BARDZO wrażliwa. Zresztą wydaje mi się, że nikt niewrażliwy nie pracowałby w temacie uchodźców.

Dlatego decyduję się na odzyskanie przestrzeni i zadbanie o siebie".

Agnieszka Ptaszyńska podkreśla, że praca w Fundacji dla Ukrainy była najlepszą rzeczą jaką w życiu zrobiła.

"Nigdy nigdzie nie czyniłam tyle dobra. Nigdy wcześniej nie znajdywałam ludziom mieszkań, pracy. Nie dawałam jedzenia, nie zbierałam pieniędzy na czystą bieliznę czy ręczniki. Nigdy nie dawałam narzędzi potrzebnych do znalezienia najprostszej pracy, takich jak nauka języka czy załatwianie dokumentów. To co Fundacja (a wcześniej nieformalna grupa wolontariuszy) zrobiła, to istny kosmos. Jestem z nas wszystkich mega mega dumna!!!

A przy okazji - ja też się bardzo rozwinęłam! Moje umiejętności poszybowały w górę. Nagle nauczyłam się pisać projekty (z sukcesami), rozliczać je, współpracować z księgowością. Bardzo rozwinęłam swoje umiejętności współpracy z ludźmi. Zarządzanie!!! Nigdy wcześniej nie zarządzałam zespołem, a ostatnie dwa lata robiłam to codziennie! I to nie dwoma czy trzema osobami, ale w pewnym momencie dwudziestoma!".

Pani Agnieszka podziękowała szczególnie:
Karolinie Łączek - "nic by się nie z tego wszystkiego nie wydarzyło, gdyby nie ty. To ty zaproponowałaś mi założenie Fundacji i ty pchałaś tematy, z którymi mi było nie po drodze. Zawsze będę podziwiać Twój talent w kontaktach międzyludzkich i cieszę się, że moje umiejętności komputerowe się z nimi dopełniły".

Amadeuszowi Gruszyńskiemu - "to niesamowite, jak barwną można być osobą. Z jednej strony skakać na festiwalach muzycznych i znać wszystkich ziomeczków w Lesznie, z drugiej spędzać godziny na lekturze reportaży i sprawozdań o autorytaryzmie w Rosji. Jesteś jednym z najwspanialszych, najbardziej niezwykłych mężczyzn, jakich w życiu spotkałam i przepraszam za wszystkie chwile, gdy nie pokazywałam, że tak myślę (a wręcz pokazywałam, że myślę coś zupełnie innego - You know what I mean)".

Pani Agnieszka wymieniała także wiele innych osób, z którymi współpracowała. Podziękowała im za serducho, wolontariat i współpracę.

Nową prezeską Fundacji Leszno dla Ukrainy jest Karolina Łączek.