Nie żyje znana leszczyńska wolontariuszka. Miała 97 lat

W piątek, 30 maja nad ranem zmarła Maria Szwarc. Była jedną z najbardziej znanych leszczyńskich wolontariuszek.

Maria Szwarc była wrażliwą osobą, która nie przechodziła obojętnie wobec ludzkiego cierpienia i ubóstwa. Była zaangażowana m.in. w wydawanie odzieży w parafii św. Krzyża w Lesznie. Była jedną z inicjatorek organizowania Wigilii dla osób bezdomnych.

Zmarła w wieku 97 lat.

[ZT]57965[/ZT]

W 2017 roku na łamach gazety "ABC" ukazał się artykuł poświęcony Marii Szwarc, który napisała Kinga Zydorowicz. Autorem zdjęć był Edward Baldys.

Zachęcamy do jego przeczytania.

Lubię swoje życie

Maria Szwarc z Leszna ma 90 lat i jest najstarszą znaną nam wolontariuszką w Lesznie. Praca dobroczynna pomogła jej odnaleźć sens życia po stracie męża.

Jej pierwszy mąż zginął w wypadku. Drugi też zmarł nagle, na zawał serca. Miał 56 lat. _ Załamałam się. Synowie już się pożenili, mieli swoje życie. Zostałam sama i myślałam, co mam ze sobą teraz zrobić. Odpowiedź była jedna: działać społecznie.

Nie wróciła już do pracy zawodowej. Porzuciła pracę w poradni chirurgicznej leszczyńskiego szpitala, gdzie służyła 30 lat. Już tam miała jakieś szczególne serce dla ludzi potrzebujących pomocy.

***

Z podwójną siłą zaangażowała się w pracę społeczną. Uruchomiła między innymi punkt wydawania odzieży przy parafii Św. Krzyża w Lesznie. 

- Byłam w Niemczech, w Czerwonym Krzyżu, i przyglądałam się, jak tam to wygląda. Powiedziałam księdzu Bugzelowi, że będę to u nas tak prowadzić.

Proboszcz nie widział przeszkód. Dyrektor pobliskiej szkoły zawodowej zgodził się, by uczniowie zrobili regały na ubrania. I tak to działa do dziś, już od 1984 roku. Lata lecą, a pani Maria nie odpuszcza. Skoro powiedziała, że będzie go prowadzić, to prowadzi go stale. Otwiera go dwa razy w tygodniu, w każdy wtorek i czwartek. Mimo braku ogrzewania w punkcie i swoich 90 lat, na które zupełnie nie narzeka i nie wygląda. Czuć od niej, jak młoda jest duchem, i ile jeszcze chce i może zrobić.

- Od kiedy działa program 500 plus, młode matki już nie przychodzą po odzież. Ale starszych i bezdomnych w potrzebie ciągle nie brakuje, więc jest dla kogo pracować.

***

Na ich potrzeby jest szczególnie wyczulona. Była jedną z inicjatorek wigilii dla bezdomnych, która od lat odbywa się w Lesznie. Szukała sponsorów, była szefową kuchni. Przez wiele lat wydawała posiłki w jadłodajni Betania. Zresztą na odwiedzających stołówkę ciągle patrzy zatroskanym wzrokiem.

- Wczoraj widziałam, jak wychodziła stamtąd jedna pani z gołą głową, a mróz był duży. Naszykowałam jej szal, czapkę, rękawiczki, i spróbuję jej to dziś przekazać. Mam nadzieję, że przyjdzie i przyjmie te rzeczy.

***

Czasem w kruchcie kościoła zastawia jedzenie dla potrzebujących. A niekiedy znajduje tam coś, co niejednego przyprawiłoby o deszcze strachu. Ale nie kobietę, która w każdym widzi człowieka.

- Jeden z bezdomnych zostawił w reklamówce długi szpiczasty nóż. Może potrzebował go do krojenia chleba. Zdarza się, że bezdomni chronią się w naszym kościele. Ale przez tyle lat nie było powodu, żebym musiała wzywać policję.

Kiedyś do punktu wydawani odzieży ktoś przyniósł figurę Matki Bożej. Inny by ją pewnie zostawił w tym przykościelnym miejscu, gdzie doskonale pasowała. Ale nie ona. Nie ta, która lubi się dzielić.

- W Domu Pomocy Społecznej w Pakówce stanęła piękna grota, w której umieściliśmy naszą Maryję.

Nie lubi siedzieć bezczynnie. Jak ma wolny czas, odwiedza chorych.

- Syn mówi, że mam więcej energii niż on - śmieje się pani Maria.

Szefowała też parafialnemu Caritasowi.

- Wtedy było 37 pań. Teraz brakuje chętnych.

Ale jej nie zabrakło zapału do pracy społecznej, na którą się wiele lat temu zdecydowała. Decyzji tej  nigdy nie żałowała. I jak mało kto potrafi cieszyć się życiem i nadawać mu sens.

- Jestem zadowolona ze swojego życia. Żyję tak, by nie stracić żadnego dnia. Ciągle jest coś, co można dla kogoś zrobić.