Ratowali chłopaka, który doznał ataku padaczki. Karetki akurat nie było. Ludzie wokół się przypatrywali

Naczelnik leszczyńskiej drogówki wraz z innym mężczyzną ratował chłopaka, który doznał ataku epilepsji. Wszystko działo się przed Galerią Leszno. Na wypadek zareagował jeszcze ochroniarz z galerii. Wokół ludzi było więcej, ale w większości gapiów.

Anonimowy mężczyzna, który zareagował na to, co stało się we wtorek przed Galerią Leszno, przysłał mejla do naszej redakcji, w którym opisał całą sytuację. Cytujemy fragmenty listu:

„W dniu 7 września 2021 roku około 15:30 wychodziłem z Galerii Leszno, gdy na ziemi zauważyłem leżącego nastolatka. Ktoś przy nim był (…). Inni szli i nikt nie reagował. Poprosiłem by ułożyć chłopaka w pozycji bocznej ustalonej, miał epilepsję, atak za atakiem. Ktoś dzwonił po karetkę, widziałem że ma problemy z oddychaniem. Rzuciłem swoje zakupy i biegłem do auta po apteczkę, sytuacja wyglądała dramatycznie. (…)chłopak z niedotlenienia robił się aż siny, cały sztywniał. Gdy biegłem do auta po apteczkę ktoś jadący czarnym samochodem otworzył okno i zapytał co się dzieje i czy pomóc. (...) mężczyzna ten powiedział, że jest policjantem (…). Wyskoczył z auta bez chwili zastanowienia i zaczął pomagać leżącemu chłopakowi. (…) Policjant monitorował tętno, oddech. W pewnym momencie ten poszkodowany przestał oddychać, a policjant walczył o jego zdrowie i życie. (…) Mężczyzna ten nie miał munduru (…). Twierdził, że jest po pracy (…).  Na miejscu był ojciec chłopaka (…) na koniec uścisnął dłoń policjanta i ze wzruszenia pociekły mu łzy. (…) chodzi o to by odszukać tego policjanta i podziękować, bo w dzisiejszych czasach takie zachowanie niestety jest już rzadkością”.

Dzień po wypadku rozmawialiśmy z naczelnikiem leszczyńskiej drogówki, komisarzem Łukaszem Marciniakiem. Ma kwalifikacje ratownika od udzielania pierwszej pomocy. Uzyskał je już w 2012 roku, przed piłkarskimi Mistrzostwami Europy. Pracował wtedy, jako funkcjonariusz drogówki, w Komendzie Powiatowej Policji w Śremie, ale na czas Euro’2012 był skierowany do służby związanej z zabezpieczaniem ME.

Pan Łukasz też opisał nam sytuację sprzed galerii.

-  Gdy podszedłem do leżącego chłopaka, co chwilę miał konwulsje. Tracił przytomność. Ktoś zadzwonił na 112, może nawet kilka osób telefonowało na numer alarmowy, ale karetka akurat nie była dostępna. Większość ludzi dość obojętnie reagowała na to, co się działo. Wpisywali się w często obserwowany schemat. Mniej więcej co minutę sprawdzałem chłopakowi oddech i puls. Karetka przyjechała po kilkunastu minutach. Chłopak był już wtedy przytomny, ale wcześniej faktycznie jego życie było zagrożone. Karetka zabrała go do szpitala. Chwilę później rozmawiałem z jego ojcem, był roztrzęsiony. Mógł być obywatelem któregoś kraju zza naszej wschodniej granicy. Nie wiedział co robić, bo - jak się później okazało - jego syn pierwszy raz doznał ataku padaczki. Moja postawa nie była bohaterska, jak może wskazywać dość emocjonalny opis sytuacji w mejlu, lecz oczywista. Nie tylko dlatego, że jestem policjantem, ale też ratownikiem od udzielania pierwszej pomocy.

Pan Łukasz maksymalnie co 3 lata odnawia te kwalifikacje. Dba o to. Dobrze, że gdy doszło do wypadku pojawił się fachowiec. Dobrze, że był też drugi, anonimowy „ratownik”. On też zachował się po ludzku.