32-letnia kobieta podtruła się tlenkiem węgla. Strażacy apelują o rozsądek

Czad ulatniał się w mieszkaniu na parterze budynku wielorodzinnego przy ulicy 17 Stycznia w Lesznie.

Pogotowie ratunkowe i strażacy zostali zaalarmowani w sobotę około godz. 17:30. Tlenkiem węgla podtruła się 32-letnia kobieta, została zabrana do szpitala.

Czad ulatniał się w łazience, prawdopodobnie z gazowego urządzenia do podgrzewania wody. W łazience była szczelnie zaklejona kratka wentylacyjna, co uniemożliwiało wymianę powietrza i prawidłową pracę urządzenia grzewczego, w którym następowało niepełne spalanie gazu.

Detektory wielogazowe wykazały w mieszkaniu, już po jego przewietrzeniu, obecność tlenku węgla na poziomie od 100 do 150 ppm, czyli zawartość zagrażającą życiu, jeśli jest się narażonym na działanie czadu przez dłuższy czas.

Strażacy przypominają, aby dbać o odpowiednią wentylację pomieszczeń, nie zatykać kratek wentylacyjnych, zwłaszcza w łazienkach, oraz zalecają wietrzenie mieszkań kilka razy dziennie przez parę minut.

- Nigdy nie należy zasłaniać otworów wentylacyjnych, zwłaszcza w łazienkach i innych pomieszczeniach, gdzie działają urządzenia gazowe – mówi kapitan Szymon Kurpisz, oficer prasowy komendanta miejskiego PSP w Lesznie. - W sezonie grzewczym, ale nie tylko, bo na przykład junkersy zapewniające ciepłą wodę używamy przez cały rok, takie zachowanie może doprowadzić do tragedii.

 Strażacy przypominają, że wszystkie urządzenia grzewcze muszą być użytkowane zgodnie z ich przeznaczeniem, a przede wszystkim na bieżąco kontrolowane i utrzymywane w czystości. Niezbędne są również coroczne przeglądy instalacji oraz przewodów kominowych.

Strażacy doradzają montowanie w mieszkaniach przynajmniej jednej czujki tlenku węgla. Takie urządzenia kosztują już od kilkudziesięciu złotych. Niektóre ostrzegają dźwiękiem nawet przy minimalnym stężeniu czadu, ale włączenie się alarmu zależy od tego przez jaki czas utrzymuje się tlenek węgla.  Czułość sygnalizatorów tlenku węgla jest tak dobrana, aby reagowały nawet przy stężeniach nie zagrażających życiu i umożliwiały podjęcie właściwych działań na długo zanim stężenie czadu osiągnie poziom niebezpieczny dla zdrowia. Czas aktywacji alarmu zależy od poziomu stężenia CO i jest tym krótszy, im to stężenie jest wyższe. Niektóre czujniki reagują już od 30 ppm, ale po 2 godzinach utrzymywania się takiego stężenia. Przy 100 ppm czujnik (w zależności od rodzaju) reaguje w ciągu 10-40 minut, przy 300 ppm musi zadziałać w ciągu 3 minut.

Czad jest nazywany „cichym zabójcą", gdyż nie ma zapachu, ani smaku. Oznacza to, że osoba narażona na jego działanie nie musi sobie z tego zdawać sprawy, tym bardziej, że pierwszym symptomem będzie jedynie ból głowy, który łatwo zbagatelizować.

Zawartość tlenku węgla w powietrzu na poziomie kilkudziesięciu ppm nie jest uznawana za niebezpieczną, jednak należy pamiętać, że efekty działania czadu przy takim stężeniu mogą być różne dla różnych osób. Dotyczy to zwłaszcza osób chorych oraz zaliczanych do grupy największego ryzyka (m.in. noworodków i niemowlaków, dzieci, kobiet ciężarnych, osób z problemami zdrowotnymi). Przy zawartości tlenku węgla na poziomie 1000 ppm po 2 godzinach następuje trwała śpiączka, a śmierć w ciągu 3-4 godzin przebywania w takich warunkach.

Co zrobić w razie zaczadzenia? Przede wszystkim należy zapewnić dopływ świeżego powietrza, więc pierwszym krokiem powinno być otwarcie wszystkich okien i drzwi w pomieszczeniu. Dopiero wtedy można wynieść poszkodowanego na zewnątrz i tam przystąpić do udzielania pierwszej pomocy oraz wezwać pogotowie ratunkowe i straż pożarną. Nie należy bagatelizować takich objawów, jak bóle i zawroty głowy, duszność, senność, osłabienie, przyspieszona czynność serca, bo mogą one być sygnałem, że ulegamy zatruciu tlenkiem węgla.

*

Wpływ stężenia tlenku węgla (czadu) w powietrzu na organizm człowieka.
* 200 ppm - lekki ból głowy, zmęczenie, nudności zawroty głowy po 2-3 godzinach
* 400 ppm - silny ból głowy, mdłości, wymioty, osłabienie mięśni, apatia po 1-2 godzinach
* 800 ppm - zapaść, utrata przytomności po 2 godzinach
* 1600 ppm - zapaść w ciągu 20 minut, ryzyko zgonu po 2 godzinach
* 3400 ppm - zapaść po 5-10 minutach, ryzyko zgonu po 30 minutach
* 7000 ppm - zapaść po 1-2 minutach, ryzyko zgonu po 10-15 minutach
* 13.000 ppm - utrata przytomności po 2-3 wdechach, zgon po 1-3 minutach.
* 10.000 ppm równa się 8600 miligramom tlenku węgla na jeden metr sześcienny powietrza lub 1% objętości powietrza.