Barierki drogowe to stalowe konstrukcje montowane najczęściej wzdłuż jezdni, ścieżek rowerowych i chodników. Ich zadania są wielowymiarowe:
Zabezpieczają pieszych przed wtargnięciem na jezdnię, szczególnie w miejscach niebezpiecznych, jak przystanki autobusowe, szkoły, przejścia dla pieszych.
Chronią kierowców przed skutkami niekontrolowanego zjazdu z drogi – zwłaszcza na zakrętach, mostach i skarpach.
Porządkują przestrzeń ruchu, wyznaczając fizyczne granice między strefami komunikacyjnymi.
Choć kojarzone głównie z ruchem drogowym, coraz częściej pojawiają się także w przestrzeniach przemysłowych, przy centrach logistycznych czy parkingach.
Zgodnie z wytycznymi technicznymi oraz doświadczeniami zarządców dróg, barierki stosuje się m.in. w następujących lokalizacjach:
Na łukach dróg o ograniczonej widoczności, gdzie istnieje ryzyko zjechania z pasa.
Wzdłuż szkół, przedszkoli, boisk i placów zabaw – w celu ochrony dzieci.
Na wiaduktach i mostach, gdzie przestrzeń manewrowa jest ograniczona.
Wzdłuż ścieżek rowerowych, w miejscach przecięcia z ruchem samochodowym.
Typ barierek powinien być zawsze dostosowany do konkretnego zastosowania – zarówno pod względem konstrukcji, jak i sposobu montażu.
W polskiej infrastrukturze najczęściej spotykamy barierki oznaczone symbolami U12a i U12b. Różnią się one nie tylko wyglądem, ale przede wszystkim przeznaczeniem i miejscem zastosowania.
U12a To klasyczne barierki o ramie prostokątnej, często stosowane w centrach miast i przy przystankach autobusowych. Cechują się wysoką estetyką i prostą formą. Są dostępne m.in. w wersji barierki U12a typ olsztyński, która dzięki charakterystycznej ramie okrągłej wewnętrznej zwiększa sztywność i trwałość konstrukcji.
Zalety:
Prosty montaż (najczęściej do wbetonowania),
Wizualna lekkość,
Możliwość malowania proszkowego w kolorystyce miejskiej.
Barierki tego typu mają nieco masywniejszą konstrukcję i często stosowane są tam, gdzie istnieje większe ryzyko kolizji – np. wzdłuż ruchliwych ulic czy wjazdów do tuneli. Są dostępne w różnych wariantach, w tym także z dodatkowymi elementami wzmocnienia. Przykład: barierki drogowe U11a.
Zalety:
Wysoka odporność mechaniczna,
Możliwość łączenia w ciągi liniowe,
Trwałość nawet w warunkach intensywnego użytkowania.
Zanim zdecydujemy się na montaż barierki, należy:
Sprawdzić wytyczne lokalnego zarządcy drogi,
Określić warunki gruntowe i dobrać odpowiedni sposób kotwienia (do wbetonowania lub przykręcane),
Wziąć pod uwagę widoczność – barierka nie może ograniczać pola widzenia kierowcom.
Równie istotny jest wybór dostawcy – warto korzystać z oferty firm, które posiadają doświadczenie w produkcji infrastruktury drogowej i są w stanie zapewnić trwałość oraz zgodność z przepisami. Przykładowe rozwiązania można zobaczyć tutaj: barierki drogowe – przegląd.
Barierki drogowe to ważny, choć często niedoceniany element bezpieczeństwa drogowego. Wybór odpowiedniego typu i prawidłowy montaż może znacząco wpłynąć na ograniczenie wypadków i uporządkowanie ruchu. Typ U12a sprawdzi się najlepiej w przestrzeni miejskiej, natomiast U12b lepiej poradzi sobie w warunkach wymagających dodatkowego zabezpieczenia.
Z perspektywy planisty, zarządcy drogi czy inwestora – warto traktować barierki nie jako obowiązek, ale jako realne narzędzie poprawy bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej.
Reklama
