- Internowanie, śmierć, ludzkie tragedie - taka była rzeczywistość. W Lesznie potrafimy odróżnić prawdę od kłamstwa - mówił  Karol Pabisiak, wiceprzewodniczący Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność w trakcie uroczystości związanych z 35. rocznicą wprowadzenia Stanu Wojennego. Pod Pomnikiem Ludziom Solidarności złożono kwiaty i znicze, oddając hołd ofiarom zdarzeń z lat 1981-83.

13 grudnia 1981 roku na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wprowadzono Stan Wojenny. Dla wielu Polaków był to początek dramatu. Część obywateli internowano, niektórych czekała śmierć. Polska stała się miejscem wielu ludzkich tragedii.

W Lesznie w 35. rocznicę tamtych zdarzeń uczczono pamięć ofiar. Najpierw w kościele św. Jana Chrzciciela została odprawiona msza święta w intencji ofiar Stanu Wojennego oraz członków NSZZ Solidarność. Potem mieszkańcy zgromadzili się pod Pomnikiem Ludziom Solidarności na Skwerze im. Anny Walentynowicz przy Rondzie Solidarności, gdzie złożyli kwiaty i zapalili znicze.

- A jeśli ktoś nasz polski dom zapali, to każdy z nas gotowy musi być. Bo lepiej byśmy stojąc umierali, niż mamy klęcząc na kolanach żyć - przypominał słowa Hymnu Solidarności leszczyński działacz Karol Pabisiak. I mówił: - Nie zebraliśmy się tutaj jako prezydenci, dyrektorzy, radni... tylko jako mieszkańcy miasta znający prawdę o tamtym okresie. Internowanie, śmierć, ludzkie tragedie - taka była rzeczywistość. W Lesznie potrafimy odróżnić prawdę od kłamstwa - podkreślał dziękując obecnym za przybycie.

Uczennice I Liceum Ogólnokształcącego zaśpiewały kilka pieśni patriotycznych, m.in. "Mury" Jacka Kaczmarskiego (Wyrwij murom zęby krat, zerwij kajdany, połam bat, a mury runą, runą, runą i pogrzebią stary świat!) oraz "Żeby Polska była Polską" Jana Pietrzaka (Matki, żony w mrocznych izbach wyszywały na sztandarach hasło: "Honor i Ojczyzna" i ruszała w pole wiara).

W Galerii Lochy Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lesznie odbył się koncert Andrzeja Kołakowskiego. 

md, fot. E. Baldys